Νά ἔρχεσαι μέ πουλιοῦ φωνή
(ποίημα π. Σταύρου Τρικαλιώτη)

 

Μνήμη πατρός Κωνσταντίνου Σαρρῆ

 

 

᾽Εκεῖ που θά πᾶς
μήν πιεῖς τῆς λήθης τό νερό
καί μᾶς ξεχάσεις.

 

Μήν γίνεις σύννεφο
καί μόνους μᾶς ἀφήσεις
γλυκέ πατέρα.

 

Νά ἔρχεσαι μέ που-
λιοῦ φωνή τά βράδια
πάνω στή στέγη.

 

Νά μᾶς τραγουδᾶς
πῶς εἶναι ἡ Παράδεισος
μέσα στή σιγαλιά.

 

Νά χαμογελᾶς
γιά νά γλυκαίνεις τήν ψυχή
τῶν περιλειπομένων.

 

Γιατί στή ζωή
πολλά εἶναι τά καρφιά
τῶν ἀδικούντων...

 

( π. Σταῦρος Τρικαλιώτης, 5 / 03 / 2018)